سیدزاده | شهرآرانیوز؛ چه تعداد از آدمهای دوروبرمان بخت این را دارند تا در زمان مناسب و مساعد از استعدادهای وجودی شان رونمایی شود؟ چه تعداد از آنها میتوانند استعدادهای نهفته وجودشان را بشناسند و پرورش دهند و باقی مسیر زندگی را با سرمایه گذاریهای مناسب روی قریحه خود دنبال کنند؟
چند نفر از این آدمها باید شانسی در خانه شان را بزند و بر حسب یک اتفاق کشف شوند؟ چه بستر یا بسترهایی وجود دارد تا به نوجوانها و کودکان ما برای کشف آن قدرت نهفته در وجودشان کمک کند؟ محیط، جامعه و رسانهها چگونه میتوانند در این زمینه تسهیلگر باشند؟ حالا چند سالی است که هر زمان صحبت از استعداد و استعدادیابی میشود، نام برنامه عصر جدید به اذهان خطور میکند. برنامهای که لابه لای سه فصل ساخت و نمایش آن، صحبت از تکراری بودن ایده آن هم به میان آمد؛ اما آیا با وجود این تکراری بودن، باز هم میتوانیم بگوییم این برنامه رسالت درستی را برای خودش تعریف نکرده و در مسیر محقق کردن آن موفق نبوده است؟
اصلا تاکنون چند برنامه استعدادیابی که میان مخاطبان جا باز کند داشته ایم؟ طی مدتی که این برنامه روی آنتن هست، نظرات موافق و مخالف زیادی را به خود دیده است. خیلیها دارند نیمه پر لیوان را نگاه میکنند و از این میگویند که حتی اگر این برنامه باعث معرفی استعدادهای اندکی هم بشود غنیمت است و کار خودش را کرده، چون آنچه مهم است کمک به فرزندان این مرز و بوم برای شناختن قابلیتهای کشف نشده وجودشان است و حالا با هر شرایطی، عصر جدید این امکان را به برخی از آنها داده است.
بسیاری دیگر، اما این نظر را ندارند و عصر جدید را تنها یک سن نمایش میدانند با محدودیتها و استثناهای فراوان که نمیتواند آن گونه که شایسته است جامعه هدف را رصد کند و در نهایت نتیجه خوبی هم به بار نمیآید، البته که این برنامه حاشیه هم کم نداشته است. حاشیههایی که اتفاقا بسیاری از آنها هم مانند بخشهایی از محتوای آن، به شدت در شبکههای اجتماعی دست به دست شد و واکنشها و نقدهای تندی را هم در پی داشت. حاشیههایی که بسیاری از آنها به صحبتهای خود احسان علیخانی و داوران برنامه برمی گشت و اظهارنظرهای جنجالی شان درباره شرکت کنندگان.
با وجود همه این بالا و پایین ها، شنبه شب، هم زمان با فرارسیدن عید قربان، قسمت نهایی عصر جدید روی آنتن رفت و مشابه قبل، تکههایی از آن با استقبال زیاد کاربران روبه رو شد و واکنشهای زیادی در پی داشت. اجراهایی که در حوزههای مختلف دوبله، خوانندگی و ورزشهای زورخانهای بود. یکی از کاربران در شبکههای اجتماعی در واکنش به بحث استعدادیابی نوشته است: کشف استعداد بچهها در زمان مناسب و تلاش برای تقویت اون خیلی مهمه، اون قدر که میتونه مسیر زندگی آینده ش رو مشخص کنه. کاش نه تنها در رسانه، بلکه بین خانواده و محیطهای آموزشی هم برای کمک به کشف و پرورش این استعدادها در هر حوزهای برنامههای منسجم تری وجود داشته